In vorig artikel heb ik het al kort even gehad over mijn liefdes weegschaal. Ik zoek geen perfecte partner, want die betaat niet voor mij. Ik vul mijn liefde met die van andere aan en daarmee voel ik mij in balans. Wel wil ik er even bij opmerken dat ik niet afhankelijk meer ben van liefde van andere. Ik vul het aan, en geniet daarvan, maar ik ben niet afhankelijk. In onderstaand artikel geef ik een aantal tips hoe ik mijn liefdes weegschaal in balans houd.
Ik blijf autonoom. Ik heb dat in het verleden niet gedaan en merkte dat ik daardoor afhankelijk van andere werd. Ik leef mijn eigen leven en andere zijn welkom ter aanvulling, maar ik leef ook mijn eigen leven. Liefde zit voor mij namelijk ook in: doen wat ik leuk vind, kinderen, natuur, werken, familie.
Ik mediteer veel en probeer daarbij in mijn eigen liefde te gaan staan. Indien ik dit niet doe kan de liefde van andere de overhand nemen en raak ik in disbalans. Dit is overigens niet makkelijk het vergt oefening. Mij helpt het altijd om gewoon te gaan liggen met mijn ogen dicht en te denken aan: wat ik leuk vind, waarom ik van mezelf houd, mijn eigen liefde te voelen.
Neem elke dag even minimaal tien minuten de tijd en ga rustig liggen voel je eigen liefde en laat die voornamelijk stromen. Liefde van andere is fijn, maar laat het niet de overhand nemen en blijf met je beentjes in het zand staan.
Kijk af en toe even met een afstandje naar de situatie. Ga niet totaal in je verliefdheid zitten en bekijk de dingen wat realistischer.
Blijf bij jezelf en ga niet anders doen omdat andere dat willen. Ik ben zo vaak in deze val gevallen. Ik heb dat soms nog wel eens iets. Niet raar want verliefdheid werkt net als een drug. Toch heeft het mij veel verdriet gebracht en heb ik sinds een tijd besloten: ” verliefd zijn mag maar probeer het niet de overhand te laten nemen en blijf jezelf”.
Neem soms even afstand ook al wil je elkaar graag zien. Dan kom je even op adem en kun je ook realistischer naar de situatie kijken.
Blijf van de dingen genieten die jou jouw maken.
Blijf ook van je andere connecties genieten en laat de ander niet de overhand nemen. Iedereen is belangrijk je oude en je nieuwe connecties.
Houdt vooral het meeste van jezelf en stel je niet te afhankelijk op. Blijf altijd van jezelf houden, maar pas op dat je niet te egocentrisch word.
Geniet van de momenten en probeer hoe moeilijk ook geen verwachtingen te hebben.
Wees eerlijk naar jezelf en bedenk of je dit echt wilt. Past diegene echt bij je? Is dit wat je wilt voelen? Is dit wat je echt voelt?
Laat van je houden maar houd vooral van wat jouw gelukkig maakt.
Veel mensen vragen vaak aan mij: ” Hoe is Polyamorie voor jou begonnen?” Ik heb niet altijd zin om deze vraag te beantwoorden. maar in opvolging van de andere artikelen vind ik dit wel een mooie vraag om dit artikel mee te beginnen. Ik schrijf dit blog toch om jullie wat meer liefde te brengen. Een stukje persoonlijke ervaring misstaat hier niet in. Daarom wijt ik dit artikel aan deze vraag.
“Geloof jij in monogamie? “Deze vraag werd mij ruim 4,5 jaar geleden gesteld. Ik antwoordde: “Nee”. Verbaasd keek de vraagsteller mij aan. Iemand die al 6 jaar getrouwd is geloofde daar niet in en was zich er zelf niet eens van bewust.
Na die avond dat mij die vraag was gesteld bleef het door mijn hoofd spoken. Ik had het eerst zelf niet eens door en ik was zo ontzettend verbaasd over mezelf. Het was alsof er op dat moment dat ik het zei een innerlijke stem harder sprak dan ik zelf. Ik ging op onderzoek uit toen mijn man weg was. Ik pakte mijn laptop en begon allerlei zoekwoorden in te typen. Polygamie, polyandrie, van meer mensen houden etc. etc. etc……………………………………………….Op den duur kwam ik op de pagina van Polyamorie Nederland terecht. Het was alsof er een nieuw licht in mijn leven begon te schijnen. Alle puzzelstukjes vielen op zijn plaats. Ik herkende mijzelf er compleet in. Omdat ik er zelf nog niet uit was wou ik eerst meer op verkenning gaan en liet ik het rusten.
Hoe erg ik het ook ontkende, het bleef aan mij knagen. Ik raakte met mensen op internet aan de praat en al snel kwam ik er achter: ” Ik ben Polyamoreus.” Voor mij voelde dat moment alsof er een ontbrekend stukje in mij was opgevuld.
Ik was in mijn huwelijk ondanks wat perikelen gelukkig. Toch had ik altijd een soort gemis, een soort onrust. Het was alsof ik ergens gevangen zat in een soort van gouden vogelkooi. Maar ik dacht dat het normaal was om mezelf zo te voelen. Ik leefde immers volgens de maatschappelijke standaard dus ik wist niet beter.
” Het mag toch niet? Je kan toch niet van meer mensen houden? Je kan toch niet op meer mensen verliefd worden? Je hoort toch bij een iemand te zijn? Je bent toch een hoer als je dit voelt? Het hoort toch niet? Ik kan toch niet vreemd gaan?”
Al deze vragen spookte door mijn hoofd en het duurde ook even voordat ik het volledig bij mezelf had geaccepteerd. Maar op het moment dat ik het bij mezelf accepteerde was het alsof mijn hart open sprong en er een enorme golf van liefde binnen kwam. ” Ik mocht en kon van meer mensen houden en dat vond ik heerlijk.” Ik was er eindelijk uit ik was Polyamoreus en het paste bij mij. Maar hoe moest ik het aan mijn man gaan vertellen? Helaas was hij nieuwsgierig en vond hij mijn gedrag de laatste weken wat vreemd. Hij had stiekem in mijn mail en web geschiedenis gekeken en confronteerde mij ermee. Ik heb het hem proberen uit te leggen en met hem proberen te praten. Voor mij voelde en voelt het als een soort geaardheid. (Al zijn hier bij verschillende mensen de meningen anders over, voor mij voelt dat wel zo.) Helaas kreeg ik het hem niet uitgelegd en moest ik kiezen tussen hem of Polyamorie. Voor mij was het een van de moeilijkste keuzes van mijn leven. Maar ik kon niet anders, het was of ongelukkig zijn en mezelf in de weg zitten en vreemdgaan, of hem iemand gunnen die hem wel een monogaam leven kon bieden.
Voor mij is Polyamorie geen keuze, ik kan gewoon niet anders, al zou ik het willen. Het voelde voor mij als een homoseksueel iemand in een heteroseksueel huwelijk.
Ondanks deze moeilijke beslissing en moeilijke tijd heb ik er geen spijt van. De liefde is voor mij in een ander licht gaan schijnen en ik voel mij gelukkiger dan ooit.
Ik heb jullie al in twee artikelen vertelt waar en hoe ik liefde uit haal. In navolging op die artikelen schrijf ik hier kort een lijstje met momenten waar ik liefde uit haal. Het is een opsomming van momenten, dingen en dergelijke waar ik liefde uit haal. Waardoor ik leer om liefde te laten stromen.
Ik heb zelf een glutenallergie dus ik eet geen brood. Als ik dan naar de bakker ga dan is het voor mijn zoontje. Toch haal ik uit mijn bakker bezoekjes zoveel liefde. Veel mensen zeggen dan dat het algemene liefde is. Maar dat is het niet voor mij. Het is voor mij een energiestroom, een moment waar ik liefde en geluk voel. De vrouw van de bakker dat is zo’n liefde volle vrouw. Alleen al als ik een praatje met haar maak ga ik van binnen stralen. Ik voel zoveel liefde op die momenten. En niet zo zeer voor haar of voor het brood, maar puur voor het idee en het gevoel. Ik heb dan waardering voor het feit dat: ze immens vroeg op staan om brood te bakken. Ze zelf liefde in dat brood stoppen om ervoor te zorgen dat wij gelukkig worden. De aandacht die ik op dat moment krijg is heerlijk. Het is even een momentje van liefde. Een momentje dat ik alles voel stromen.
Elke ochtend als ik mijn zoontje bij het hek van zijn school heb gebracht loop ik heel rustig terug naar de auto. Ik loop dan heel bewust heel rustig en laat mijn voeten lijden. Dit moment geeft mij geluk en rust. Daardoor brengt het mij ook liefde.
Als ik in de auto rij en ik zie de wolken velden voor me dan verbaas ik me keer op keer dat het zo’n wonderlijk wonder is. Die wolken zijn ontstaan, dat is met energie en liefde gedaan. Het geeft mij innerlijke rust en een stroming van liefde.
Een simpel compliment van iemand dat je iets goed doet kan al zoveel liefde brengen.
Een heerlijke warme kop thee geeft mij liefde. Het moment dat ik het drink en het moment dat het met liefde is geplukt .
Vandaag vrijdag 8 maart heb ik besloten om dit blog op te zetten. Ik heb al eerder een blog gehad. daarnaast schrijf ik ook veel voor andere op professioneel vlak. Toch deed vandaag mij er toe besluiten om mijn eigen blog te beginnen. Dit kwam vooral doordat mensen in mijn omgeving er naar vroegen. Mensen zijn geïnspireerd door mijn kijk op de liefde en het leven. Ik wil op deze site mijn ervaring en kijk met iedereen delen. Dit om wat meer liefde in de wereld te brengen en mensen inspiratie te geven.
Liefde zit in de kleinste dingen!
Bovenstaande quote klinkt waarschijnlijk erg cliché. Toch is het echt zo, ik ervaar dat sinds een tijdje. Het ding is we weten het wel toch leven we er eigenlijk allemaal niet naar. Ik probeer er naar te leven sinds ik een aantal gebeurtenissen in mijn leven heb meegemaakt. Het waren zo’n ingrijpende gebeurtenissen waarbij ik mensen in mijn omgeving ineens kwijt was. De wereld zakte onder mijn voeten weg. Ik ben er precies rond die tijd achtergekomen dat ik Polyamoreus ben. Het was voor mij niet zo zeer een kwestie van kiezen, maar ik was het gewoon zo. Het was alsof het altijd al in mij zat diep van binnen en er ineens een deur openging. Vanaf dat moment begon ik liefde te ervaren in zijn puurste vorm en er ook meer naar te leven. Ik besefte dat liefde niet zo zeer iets is dat je hoort te krijgen van mensen en andere, maar dat het ook in jezelf zit en in de kleinste dingen.
Ik heb dit mogen ervaren en sinds ik mediteer alleen nog maar meer. Maar wat ik het mooiste eraan vind is dat ik kan genieten van de kleinste dingen. Daar haal ik al liefde uit. Als ik een prachtige roos zie dan voel ik de liefde al in mij stromen. Dit doe ik door ernaar te kijken. Ik kijk met een soort andere bril. Ik zie de rozenblaadjes die zo teer en zacht zijn en stralen in de ochtend zon. De geur komt mijn neus binnen en ik geniet van dat ene momentje. Op dit soort momenten besef ik ook altijd dat liefde begint met kleine dingen en bij jezelf. Dit is ook wel de reden waarom ik met dit artikel mijn blog open.
Mensen vragen vaak: ” Hoe kan jij zo lief hebben?”
Bovenstaande vraag wordt heel vaak aan mij gesteld. Voor mijzelf is normaal om zoveel lief te hebben. Maar ik kan mezelf best voorstellen dat sommige mensen dat niet hebben of nog niet kunnen. Ik ben er zelf van overtuigd dat iedereen zo kan lief hebben als ik, als je maar onthoudt dat liefde in de kleine dingen zit.
Liefde is niet hoofdzakelijk een relatie met één bepaalde persoon; het is een instelling, een oriëntatie van het karakter dat de verwantschap van een persoon met de hele wereld, niet met het ‘liefdesobject’, bepaalt.
– Erich Fromm
Ik ben dankbaar voor alle liefde die ik mag ervaren en die ik mag delen met andere. Ik heb nog steeds geen spijt van het pad dat ik heb gekozen. Sterker nog: ik ben heel erg blij met de visie die ik momenteel op liefde heb. Het is voor mij een bevrijding geweest toen ik mijn figuurlijke jas uit trok en op een dag besefte dat alles liefde is en dat ik van iedereen mag en kan houden. Het komt me nu alweer voor de geest:
‘Ik zat die dag in bad. Ik was nog niet eens gescheiden. Ik was er al achter gekomen voor mezelf dat ik poly ben, echter durfde ik het nog niet zelf te accepteren. Ik genoot van het kabbelende water om mij heen en voelde de warmte stromen. Eigenlijk, was er niets of niemand op dat moment. Ik dacht niet eens aan de fijne gesprekken die ik met een ‘poly’ had. Het enige waar ik aandacht was: ‘liefde’. Ik voelde mij fijn en ik merkte dat mijn hart zich overspoelde met liefde. Toen gebeurde het, zomaar voor ik het wist. Mijn hart begon te gloeien, mijn lijf begon te trillen en ik voelde een enorme liefdesstroom door mijn lijf heen. Mijn aderen werden warm en alles voelde bevrijdt en was liefde. Ik zei tegen mezelf:
‘Ik mag en kan van andere houden en daar is niets mis mee.’
Deze bevrijding zorgde ervoor dat ik totaal mezelf kon zijn en dat ik verder ging op het pad waar ik toen in bad voor had gekozen.
Redenen waarom ik liefde niet label!
Na mijn badmoment is er veel veranderd in mijn leven. Uiteindelijk heeft die bevrijding tot een scheiding geleidt. Spijt heb ik niet. Ik ben alleen maar gelukkiger geworden. Daarna ben ik veel gaan daten en ben ik allerlei relaties aangegaan. Sommige duurde lang, sommige kort en sommige heb ik nu nog steeds. In het begin ging ik vooral de ‘hiërarchische’ kant van polyamorie op. Dit kwam vooral doordat mijn eerste poly-relatie dat zo deed. Dit hield in dat ik een hoofdrelatie met hem had en andere tweede relaties (secundaire relaties) ernaast.
Al snel voelde ik dat dit niet klopte voor mij en ik ging de egalitaire kant op. Voor mij waren alle relaties gelijk. Toch, bleef ik mezelf nog aan het plaatje van relatie vasthouden. Ik had allerlei verwachtingen over een relatie en ik wist precies hoe het moest zijn. Dit monde vaak uit in teleurstellingen voor beiden kanten en ik merkte dat ik er veel verdriet van had. Het maakte mij onzeker, waardoor ik mij nog meer aan de verwachtingen en het label relatie vast ging houden.
Na een aantal jaren was ik het zat. Het bleef mij irriteren dat ik verdriet had en gekwetst werd. Ik ging dan ook goed na bij mezelf waar dit aan lag. Vaak kreeg ik inzichten, maar stapte ik weer in de valkuil. Tot ik op een dag in de avond zon zat op de veranda. Ik genoot van het licht en de liefde en ik besefte dat alles voor mij liefde is. Mijn vrienden zijn liefde, mijn relaties zijn liefde, mijn familie is liefde. Waarom voel ik me dan zo teleurgesteld steeds. Ik groef verder en op den duur voelde ik de verbinding met de natuur en mezelf. Ik merkte dat ik op dat moment geen label aan dat gevoel hing. Voor mij ging er een lichtje branden en er ging letterlijk een jas uit.
Liefde is niet afhankelijk van labels.
Na dit besef ging ik slapen en de volgende morgen ging ik op onderzoek uit door op ‘Google’ te snuffelen. Ik vond uiteindelijk de term “Relatie Anarchie”, daar vond ik allerlei tips en tricks. Na het manifest over Relationship Anarchie te lezen werd mijn gevoel bevestigd. Ik had helemaal geen labels nodig, en juist door al die labels voelde ik mij rottig. Ik merkte namelijk dat ik door die labels:
ging leven naar verwachtingen;
ik aan het beeld van de maatschappij wou voldoen;
ik niet mezelf kon zijn in een relatie;
ik de liefde op zichzelf niet kon laten ontstaan;
ik al een vorm van liefde voor mij vormde waardoor ik verlangens kreeg;
ik alleen maar leefde naar andermans ideaal en niet naar die van mezelf;
geen kwetsbaarheid naar de andere durfde te tonen;
ik mijzelf alleen maar rot voelde omdat ik uiteindelijk niet in mijn verwachtingen werd beloond.
Door het lampje dat aanging kwam er zelf inzicht.
Relationship Anarchy past bij mij zei ik toen ik de teksten las en video’s op YouTube bekeek. Ik ging er van alles over lezen en hier na leven. Toch, bleef ik ongelukkig en voelde ik me er niet fijn bij. Na een tijdje begon ik te beseffen dat ik juist labelde en hokjes vormde door alle regels van “Relationship Anarchy” te volgen. Ik was er zo geobsedeerd mee bezig dat ik alleen maar nog labelde. Het moest voor mij zo zijn, dus ik volgde zo dat pad. Dit was het namelijk en zo hoorde ik. Een connectie van mij verdiepte zich er ook in en zei:
‘Juist door geen labels te willen ga je labelen. Juist door regels te volgen en een groep te volgen zet je jezelf in een hokje.’
Vanaf toen besefte ik dat ik mezelf nog niet volgde en dat ik een stroming volgde. Dit is iets waar ik mezelf wel vaker op betrap. Ik wil het niet dus ik zeg tegen mijn denken dat ik het zo niet wil, uiteindelijk ga ik het juist denken, dus labelen. Dit is in mijn ogen dan ook een groot gevaar en de reden waarom ik niet label. Het lastige is alleen dat ik soms moet labelen om het aan andere uit te leggen. Om deze reden gebruik ik het alleen om te verduidelijken, maar ik laat het zelf totaal los. Het heeft in mijn ogen geen zin om iets exact te volgen, want als het niet van jezelf is, dan ben je nog niet jezelf.
Zodoende dat ik tegenwoordig aangeef dat ik non-monogaam leef, want monogaam leef ik niet, want ik heb meerdere partners. Doordat ik overal aanhing besefte ik dat ik niet genoeg ‘zelfliefde’ had en daar ben ik toen aan gaan werken.
Sinds lange tijd ga ik morgen weer op date. Ergens voel ik spanning, maar ergens ook niet. Ik denk dat die spanning meer nieuwsgierigheid is dan spanning. Ik ben nieuwsgierig naar hoe het gaat aflopen. Dat is ook wat ik zo leuk vind aan daten. De nieuwe energie die het met zich mee brengt. Het kan zomaar tegenvallen, of juist mee. Het enige wat ik wel weet is dat ik er geen verwachtingen bij heb. Ik laat het gewoon op mij af komen. Dat is iets wat ik al jaren probeer. Meestal lukt dit wel, maar soms heb ik wel dat de ander verwachtingen heeft en diegene trekt mij dan mee in zijn of haar energie. Ik heb gemerkt dat ik gaande weg hiermee heb leren omgaan. Het is altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen en ik merk zelfs dat ik ervan groei.
Om ons te bevrijden van de verwachtingen van anderen, om ons terug te geven aan onszelf – daar ligt de grote, bijzondere kracht van zelfrespect. – Joan Didion
Sinds ik van mezelf hou en dus ook respect heb voor mezelf is het voor mij eenvoudiger om in liefde met mijzelf en andere te leven. Ik heb eigenlijk alleen verwachtingen van mijzelf en dat zijn:
Houden van mezelf.
Gelukkig zijn met mijzelf.
Eerlijk naar mezelf zijn.
In het moment blijven.
Mij niet laten leiden door mijn ego.
Ik heb gemerkt dat als ik me aan deze punten vasthoudt dat de liefde vanzelf stroomt. Zodra ik niet in mijn eigen liefdes stroom vasthou en teveel aan de liefde van andere ga hangen ga ik uit mijn eigen liefde. Op dit soort momenten merk ik dan ook dat ik niet eerlijk naar mezelf blijf en dat mijn ego het gaat overnemen. Dit is een advies wat ik jullie allen mee wil geven:
Om niet in de val van verwachtingen- en verlangens te trappen is het belangrijk om in je eigen liefde te blijven staan. Zodra je ego de baas wordt sleurt deze jou mee in de val van verwachtingen- en verlangens. Waardoor je uiteindelijk minder in je eigen liefde zit.
Hoe kun je in je eigen liefde blijven staan?
Nog steeds betrap ik mezelf er wel eens op dat ik mij mee laat slepen door de liefdesstroom van andere en dat ik door mijn ego wordt meegezogen. Uiteindelijk resulteert dit in allerlei verlangens en uitingen, waardoor het aan het einde pijn doet en je jezelf kwetst. Ik heb gemerkt dat het niet erg is om in die stroom mee te gaan omdat je ervan leert. Dus als het een keer gebeurt neem het jezelf dan niet kwalijk. Op deze manier kun je de lessen eruit halen en kun je verder de volgende keer. Het werkt juist averechts als je jouw ego de baas wilt zijn, je kunt het beter verwelkomen en je gedachten een plaats geven. Op deze manier blijf ik altijd beter in mijn eigen liefde staan. Soms vragen mijn naasten aan mij: “Hoe blijf je dan in je eigen liefde staan?” Eigenlijk is dit niet zo moeilijk, maar door erover na te gaan denken en eraan vast te houden activeer je jouw denken en maak je het jezelf moeilijk. ‘Goh’; je moest eens weten hoe moeilijk mijn hoofd het mij heeft gemaakt. Bij mij helpt het altijd om er op de volgende manier mee om te gaan:
Ga er met een open blik op af!
Ik heb gemerkt in de jaren dat ik polyamorist/relatie anarchist ben dat ik in het begin met een gesloten blik op een nieuwe connectie af ging. Ik had een heel beeld gecreëerd van:
Hoe ik wou leven.
Hoe het moest gaan.
Hoe iets moest zijn.
De band op de ‘chat’ was al goed, dus dit was het helemaal.
Wat er ging gebeuren op de date.
Uiteindelijk; kwam ik vaak van een koude kermis thuis en: viel of de date tegen of ik had me zo aan aan iemand vast geklampt waardoor het daarna alsnog niet liep zoals verwacht. Ik had daar vaak veel verdriet van en ik kon er niet mee omgaan. Ik durfde mensen niet meer te vertrouwen en daardoor ging ik mij nog meer aan mensen vastklampen. ‘Ow’ doe mij alsjeblieft geen pijn zei ik dan, maar ik was uiteraard degene die zichzelf kwetste. Daarom kan ik je adviseren ga met een open blik op date. Je weet niet wat er op je pad komt of hoe het moet gaan. Je zult wellicht nu denken: ‘Ow’, maar dat is toch logisch omdat niet zo te doen. Toch, kan ik je vertellen dat er echt heel veel mensen zijn die dit onbewust doen. Je kunt op een volgende manier met een open blik op date:
Aard zo nu en dan even met moeder aarde en neem even afstand als je veel met diegene praat op de ‘app’ of over de telefoon. Je komt dan weer in je eigen energie en je gaat niet mee in de achtbaan.
Verwelkom je denken en zeg: “Welkom, gedachte wat fijn dat je er bent. Ik neem het van je aan, maar blaas je nu weer weg”.
Blijf zoveel mogelijk bij jezelf. Ga niet mee in de waanzin en gedachten van anderen.
Blijf zoveel mogelijk in het moment en geniet van elk gesprek of contact dat je hebt. Op deze manier groeit iets vanzelf of niet. Als het niet groeit is het een mooie moment van liefde en hier kan je dankbaar voor zijn.
Toon je dankbaarheid voor elke vorm van liefde die je mag ontvangen.
Bedenk geen scenario’s voor jezelf over hoe iets moet zijn of worden. Op deze manier ga je zeer gesloten in een date en valt het negen van de tien keer zeer tegen.
Hang niet aan liefde van andere maar omarm het als een bijzonder moment.
Ervaar de liefde!
Wat ik heb geleerd in deze hele tijd is dat het averechts werkt als je aan de liefde van andere hangt. Dit heb ik al eerder benoemd, maar ik wil het hier nog even extra kwijt. Als je een succesvolle relatie of verbinding met iemand wilt. (Het is maar net hoe je het beestje een naampje geeft.) Is het belangrijk dat je niet aan de liefde van andere hangt.
Zo merk je dat je aan andermans liefde hangt!
Het is natuurlijk wel heel makkelijk praten voor mij om te zeggen: “Hang niet aan andermans liefde”. Het is dan ook wel handig om te weten hoe je niet aan de liefde van iemand anders gaat hangen. Je kunt het op de volgende manier merken:
Je gaat helemaal op in de wereld van de ander. Je past jezelf er zelfs op aan.
Je gaat mee in de dromen van een ander en schikt jezelf er naar.
Je merkt dat je angst krijgt om die gene kwijt te raken en je gaat zijn weg volgen. Indien je gaat doen wat die ander doet, of je volgt zijn waarden- en normen, dan ga je niet meer jouw eigen weg. Je bent bang om diegene kwijt te raken en je doet er alles aan om diegene bij je te houden.
Je neemt een andere houding aan.
Je bent jezelf niet meer.
Je doet dingen die je anders nooit zou doen.
Er zijn nog veel meer dingen waar je het aan kunt merken, dit zijn wel de belangrijkste. Nog steeds is het geen garantie, maar dit zal je al op weg helpen. Hoe dan ook: “Als je de stroom van de liefde volgt ontstaat er vanzelf wat er moet zijn”.
Februari 2020 ik ging naar een bal om te dansen, ik had er ontzettend veel zinin. Mijn vriendinnen en ik zuchtte toen nog dat we blij waren dat het nog niet in Nederland was gekomen. Heel de avond heb ik gedanst en ik zat heerlijk in mijn energie. De volgende dag werd ik wakker en wat hoorde ik: “Eerste Corona geval in Nederland. Ik kon er niet zoveel mee, want ik was op dat moment in een ander moment en ik had zoiets van we zien wel. Ik liet het maar over me heen komen, want ik dacht eentje dat zal niet zo erg zijn. Maar dat bleek al snel veel meer te zijn en de waanzin begon.
Kabinet is gefaald in haar aanpak!
Ik ben een beetje voorzichtig met deze quote omdat ik het wel goed vind dat de druk op de zorg verminderd is. Echter, had dit in mijn ogen niet op deze manier gehoeven en heeft het kabinet ook wel gefaald. In het begin dacht ik nog: “Goh, Rutte je bent goed bezig met je groepsimmuniteit”. Al snel toen hij begon over meer maatregelingen dacht ik mij mezelf: “Het is toch wel vreemd dat hij eerst over groepsimmuniteit spreekt en daarna ineens allerlei beperkingen op gooit. Hoe kun je dan immuun worden als je niets mag?” Deze vraag is mij heel lang bij gebleven en wordt mij alsmaar duidelijker. Maar wat ik eerst wil zeggen is dat het kabinet heeft gefaald vind ik. Dit om de volgende redenen:
Ze zijn heel laat met de “Lockdown” begonnen.
Er is nooit duidelijkheid geweest en nu is het rustiger, maar blijven er allerlei regels gelden.
Een korte “Lockdown” om even de rust te keren en alles goed te organiseren zou beter geweest zijn voor de zorg. Dan zou alles goed op een rijtje zijn gezet en dan konden we daarna rustig weer verder.
De niet zwakkere zijn de dupe en kunnen niet leven. Wij beschermen zo onszelf en de samenleving niet, want op deze manier komen er andere klachten. Hierdoor zijn wij allen vatbaarder voor het virus, daar wij onszelf overdreven ontsmetten. Dat is niet goed voor je weerstand.
Er overlijden elk jaar duizenden mensen aan griep.
China sjoemelt met cijfers.
“We understand more than we know.” ― Margaret Atwood, Oryx and Crake
Het kabinet lijkt te denken dat wij gek zijn en dat we voor de gek te houden zijn. Het enige wat ze doen is angst zaaien. Maar blijf alsjeblieft bij je eigen ik en begrijp dat we echt meer weten dan we zelf denken. We worden klein gehouden, daarom is deze hele aanpak waanzin. We staan als een stel makke schapen in de rij en we doen alles wat er gezegd wordt. Ondertussen worden we alleen maar banger gemaakt en lijken we verstrikt te raken in een web van allerlei waanzin. Het is ronduit belachelijk dat dit gebeurt. Bescherm de zwakkere echt net als in Zweden en laat alles gewoon gaan zoals het moet gaan. Nee in mijn ogen is hier sprake van veel meer waanzin. Dit is niet om het Corona Covid 19 te doen. Dit is om macht en om ons gek te maken. Het is normaal dat er virussen zijn. Het is goed dat we onszelf beschermen, maar nu kunnen we wel weer verder lijkt mij met een andere aanpak. Laat ons zelf beslissen en laat ons niet in angst zijn. Mensen open je ogen wees niet dat schaap en ga echt vanuit jezelf kijken wat er aan de hand is. Veel dingen kloppen niet en de politiek laat ons maar wat denken.
Je wordt alleen maar zieker als je geen weerstand opbouwt.
Jarenlang is mij en iedereen geleert dat hygiene goed is, maar dat wij het niet moeten overdrijven. Dat je juist minder weerstand krijgt van veel handen wassen en desinfecteren. En wat moeten we nu juist doen? Desinfecteren! Ook alle goede bacteriën doden en onze weerstand verkleinen. Is dit echt om ons te helpen? Of is dit om ons alleen maar zieker te maken en tam te maken? Het zijn vragen die in mijn hoofd opkomen, want ik vind het echt waanzin. Dit virus kan ook door de lucht komen, de kans dat het op voorwerpen verspreid is heel klein. Het kan overleven maar dat is niet bewezen, en er zijn zoveel virussen en bacteriën. Moeten we nu ook niet overal op de stenen desinfectie-middel spuiten? Onze schoenen uit doen? Want dat laatste mag nog steeds wel. In de zomer gaan virussen altijd weg. Op deze manier blijf je epidemieën houden. Mensen strijdt tegen deze waanzin en doe er wat aan.
Vanuit de puurheid van mijn hart kijk ik naar de wereld. Vanuit de puurheid van mijn hart zie ik wat erom mij heen gebeurt. Van daaruit creëer ik een mening die ik voel in mijn eigen hart en vanuit mijn eigen wezen beschrijf. Ik erger me niet, maar ik zie en observeer. De dingen die er nu in de samenleving gebeuren laten mijn hart huilen. Zien mensen vanuit hun eigen bewustzijn dan echt niet wat er nu gebeurt. Ik kan maar een ding stellen:
Wij zijn allemaal makke lammetjes gedreven die zich laten leiden door angst en in de val lopen van de heersers!
Angst heeft vat op ons!
Liefde is wat in ons zit en de tegenpool is angst. Ons denken oftewel ego genoemd groeit door angst. Het ego voedt zichzelf met angst en heeft dit nodig om te kunnen bestaan. Zonder angst kan ons ego niet heersen en gaat ons bewustzijn optreden. Ons ego wil de baas zijn en wil ons niet vanuit ons hart laten leven. Zolang wij geen vat hebben op ons ego kan ons bewustzijn niet stralen.
Ik heb jarenlang niet vanuit mijn eigen ik geleefd. Jaren heeft mij ego de baas gespeeld en ik liet mij daardoor leiden. Sinds ik rust heb genomen en me bewust ben geworden van mijn eigen zijn, voel ik dat ik echt vanuit mijzelf leef. Ik laat mij niet snel meer leiden door de mening van andere, door angst. Tuurlijk, ik zal niet zeggen nooit, want een mens groeit op het pas des levens en deze zal altijd blijven groeien. Maar hoe meer ik groei vanuit mijn eigen zijn, hoe meer controle ik op mijn ego begin te krijgen.
Ik zie om mij heen zoveel gebeuren. Mensen leven het leven, maar vele van ons leven vanuit angst. Ze laten zich leiden door hun ego, en maken beslissingen die niet vanuit hun eigen wezen lijken te zijn. Waarom moeten alle huizen groot zijn? Waarom wil iedereen dure auto’s rijden? Waarom wil iedereen meer? Dat is puur vanuit macht, puur vanuit meer willen zijn. Het ego regeert in ons en stuurt ons weg van wat het echt moet zijn.
De politiek maakt hier gebruik van, logisch want dan hebben ze macht. Ze maken gebruik van onze angst en wij lopen als makke lammetjes in de val. Wie zegt dat het de waarheid is wat ze zeggen? Wie zegt dat alles klopt? Het is de bedoeling van de mensen die macht hebben om ons vanuit angst te laten leven. Zonder angst hebben ze geen vat op ons en gaan wij er tegenin. Zolang zij ons van alles wijsmaken volgen wij wat de politiek vindt.
Anderhalve meter maatschappij!
De anderhalve meter maatschappij laat mij huilen. Het is een pressie middel geworden lijkt wel om ons in hun macht te hebben. Wij doen precies wat de regering zegt en niemand gaat er tegen in. We leven maar omdat we denken dat het moet, maar het is helemaal niet bewezen dat de anderhalve maatschappij nut heeft. Sterker nog het is schijnveiligheid. Ik ben sterk tegen de anderhalve meter maatschappij en ik zal hier dan ook vaak mijn opinie over uitlaten, want wat er nu gebeurt kan echt niet. We worden opzettelijk gebrainwasht. Door angst te zaaien houdt men ons in hun macht en wij leven maar. Toch, mensen open jullie ogen en volg een ieder die hier een mening over heeft. Voel vanuit het waarlijke wezen in je. Dan zul je zien dat het niet vanuit liefde is en dat er niets is bewezen. Regelmatig zal ik hier mijn mening verkondigen. Het is mijn mening dus doe wat je ermee doet. Maar ik hoop met mijn kijk op het leven dat andere het ook zo gaan zien en meer vanuit hun eigen liefde gaan leven.
Dit artikel is een begin van mijn reis door mijn hart en alles wat ik waarneem. Ik zal verschillende kanten belichten en mijn mening erover geven. Dit in de hoop dat ik bij meerdere hun ware bewustzijn kan openen en we eindelijk eens zien waarmee ze bezig zijn in de wereld.
Ik ken veel mensen die erg veel moeite hebben om hun polyamoreuse leven in te richten. Ik heb dat eigenlijk nooit gehad. Tuurlijk ik loop echt wel tegen dingen aan, maar voor mij was op dat moment polyamorie echt alles voor mij. Nu is het dat nog steeds alleen ik label mij niet specifiek meer met dit label. In een later artikel vertel ik dat nog wel eens.
Ik heb een ontzettend zware tijd doorgemaakt. Misschien wel de meest zware tijd in mijn leven. Toen wou ik echt dat het voorbij was en ik heb er ook jaren niet naar terug kunnen kijken. Nu kan ik alleen maar zeggen:
Ik had het kennelijk nodig om verder te komen. Iedereen maakt wel wat mee in zijn/haar leven. Het heeft mij alleen maar sterker gemaakt.
Juist omdat ik zoveel lief kon hebben was ik sterk en heb ik mij erdoor heen geslagen. Ik kreeg een nieuwe relatie met iemand die ook Polyamorist is en die mij echt tot de dag van vandaag helpt. Daar ben ik hem ontzettend dankbaar voor. Het heeft mij ook altijd kracht gegeven om te weten dat ik zoveel liefde kon en mag geven. Het is voor mij vanzelfsprekend en ik durf en kan 100% mezelf zijn.
De perfecte partner bestaat niet De perfecte partner bestaat niet. Sommigen gaan van de ene relatie naar de andere, op zoek naar die ene perfecte persoon. Maar aan het einde van de rit blijven zij alleen achter: hun partners konden niet voldoen aan hun lijstjes vol eisen. Volgens Pronk creëert u de perfecte partner als u verliefd bent. “Alle negatieve eigenschappen van een persoon ziet u als positief. Uw partner kan niets fout doen en lijkt in uw verliefde ogen perfect, ook al is de werkelijkheid anders” vertelt zij aan Scientias.nl.” (Citaat uit bron: https://www.scientias.nl/tien-wetenschappelijke-weetjes-over-de-liefde/)
Vandaag wil ik mijn artikel aan bovenstaand citaat wijden. Iets wat voor mij sinds een aantal jaren al duidelijk is en waarom ik het zo fijn vind om te leven zoals ik leef. Namelijk om de hele simpele reden: ” Ik zoek niet naar een partner omdat een partner niet heeft wat ik zoek”.
Voor mij is bovenstaand citaat heel typerend en als ik naar mezelf kijk dan dacht ik vroeger ook zo. Toen ik tiener was zocht ik altijd naar die perfecte partner. Ik werd verblind door liefde en sprong snel ergens in, maar uiteindelijk bleek het toch niets te zijn. Teleurgesteld ging ik dan maar weer verder zoeken. Sprookjes boeken vertellen immers dat de ware ergens bestaat en dat je die vanzelf wel tegen komt. Ik heb heel lang in dit sprookje geloofd tot dat ik na vele jaren bij mezelf voelde dat er meer was. Ik had die in mijn ogen perfecte partner (ondanks soms ruzie en strubbelingen) en mijn gezin, toch werd ik verliefd en voelde ik behoefte aan meer liefde. Hoe meer ik bij mezelf nadacht, hoe meer ik besefte dat die perfecte partner zonder tekortkomingen helemaal niet bestond.
In mijn nieuwe levensstijl voel ik me eigenlijk veel completer en gelukkiger.
Ik leef nu al een aantal jaren non-monogaam en eigenlijk besef ik al vanaf het begin dat dit mijn perfecte partner is. Mijn non-monogame levensstijl is mijn perfecte partner want ik vul alles wat ik zoek met iedereen aan. Wat de een niet heeft dat heeft de ander en wat de ander niet heeft dat heeft de ander dan weer. Het is een soort van weegschaal die ik in balans krijg met de liefde van mezelf en die van andere. Ik creëer mijn ideale partner nu dus niet meer want ik kan die toch niet vinden ik probeer in mijn zelfliefde te leven en die aan te vullen met liefde van andere. Want liefde is tenslotte ook energie en daarmee ben ik in totale balans.
Sommige mensen vinden Polyamorie een geaardheid. Sommige mensen vinden het een levenswijze en een keuze. Ik leg de waarheid in het midden. Ik denk namelijk dat iedereen zijn eigen waarheid heeft. Voor mij is er geen goed of fout. Voor mij is het heel simpel:” Bij mij zit het zo diep geworteld en van binnen, ik weet dat ik niets anders kan dan polyamoreus leven. Het zit gewoon niet in mij geaard” Voor mij voelt monogamie niet natuurlijk en Polyamorie wel. Omdat ik soms toch de vraag krijg hoe ik erachter ben gekomen geef ik hier wat tips.
Vraag jezelf af of monogamie bij je past en of het de manier is hoe jij wilt leven.
Vraag jezelf af of je jezelf in een monogaam plaatje vindt passen. Leef je zo omdat de maatschappij en je omgeving dat wilt? Of leef je zo omdat je dat zelf ook zo voelt en ziet?
Vindt je het fout om verliefd te worden op andere?
Wil je iets doen met je verliefdheid of stop je het weg?
Ga bij jezelf na hoe je jezelf voelt en waar je gelukkig van wordt.
Schrijf voor jezelf op als je er niet uit komt of je echt gelukkig wordt van monogamie.
Lees veel blogs op internet.
Bezoek websites over Polyamorie.
Praat er met mensen online over.
Stel vragen aan mensen. Lees ervaringen.
Wees jezelf en trots op jezelf. Cijfer jezelf niet weg.
Bedenk goed wat je zelf wilt.
Lees boeken over Polyamorie.
Ga naar Polyamorie bijeenkomsten. Je kunt deze via Polyamorie Nederland vinden.
Laat het rusten.
Praat er met je eventuele partner over.
Bedenk voor jezelf hoe jij een Polyamoreus leven voor je ziet.
Spring niet meteen in het diepe maar verdiep je er echt in.
Zet je hart open en laat het stromen. Je mag gewoon van meerdere mensen houden het is echt geen verkeerd denkbeeld.
Laat je niet beïnvloeden door de norm van de maatschappij, bedenk wat jij wilt.
Monogamie is nog steeds de geldende norm in deze maatschappij. Toch gaan steeds meer mensen opzoek naar andere relatievormen omdat monogamie voor hun niet werkt. Ook ik kwam er achter dat voor mij monogamie niet werkt. Ik leef sinds een aantal jaren polyamoreus annex relatie anarchistisch. Ik ben zeer vrij in de liefde en laat mijn liefdes ook vrij in alles. Maar hoe doe je dat met planning? Ben je dan niet jaloers? Vindt je dat niet erg dan? Het zijn allemaal vragen die mij vaak worden gesteld. Hieronder beantwoord ik er een paar. Want liefde delen is mooi en elkaar vrij laten ook.
Ben je nooit jaloers?
Jaloezie heb ik eigenlijk nooit gekend. Ik ben niet jaloers omtrent materialisme en niet omtrent relaties. Ik geniet er alleen maar van als een van mijn liefdes geniet en gelukkig is. Doordat ik deze gedachte vasthoudt wordt ik zelf nog gelukkiger en ga ik alleen maar meer van mijn liefdes houden.
Vindt je het niet erg om je partner te delen?
Deze vraag krijg ik zeer vaak gesteld. Maar waarom zou ik het erg vinden om mijn partners te delen. Je kan toch ook van meer dan een kind houden? Waarom dan niet van meer partners? Voor mij voelt het natuurlijker dan monogamie.
Heb je geen probleem met plannen?
Nee, eigenlijk niet tot nu toe loopt alles op rolletjes. Doordat mijn partner en ik elkaar totaal geen restricties op leggen en helemaal vrij laten loopt alles gewoon in elkaar over.
Heb je nooit moeite gehad met het feit dat je partner ging daten?
Tuurlijk heb ik hier wel eens moeite mee gehad. Toch valt het uiteindelijk wel mee. Ik heb wel eens gehad dat een partner er voor mij zou zijn, althans dat verwachtte ik, toch wou hij ondanks ergens anders zijn. Dat deed pijn omdat ik het moeilijk had in privé sfeer. Dat hij toch voor een ander en zichzelf koos deed een beetje pijn. Maar ik besefte dat het een verwachting bij mezelf was en dat maakte dat ik teleurgesteld was.
Soms lijkt het wel alsof mensen Polyamorie en mij echt niet begrijpen. Toevallig deed iemand die mij dierbaar is vandaag de uitspraak : ” Het lijkt wel alsof ik voor mensen een T.V. ben die je aan en uit kunt zetten.” Ik kon mij na vandaag zo in deze uitspraak vinden dat ik heb besloten om hier een artikel aan te wijden.
Vandaag werd ik na het gebruik van de zoveelste weer geconfronteerd met het feit dat veel mensen Polyamorie, Relatie Anarchie en mij echt niet begrijpen. Veel mensen in mijn omgeving zeggen dan ook: ” ‘Joh’, ga dan ook niet op die dating apps zitten”. Helaas gaat dat niet altijd anders. Ik ben iemand die graag mensen leert kennen, maar ik ben ook een moeder en er is niet altijd tijd, of er zijn niet veel evenementen voor Polyamoristen in de buurt. Om Toch niet buiten de boot te vallen en een beetje leven in mijn dating leven te houden kijk ik op dating apps. Dit artikel ga ik niet aan dating apps en datingsites wijden, daarom schrijf ik ook geen namen op. Maar ik ga het wel wijden aan het feit dat mensen toch echt eens moeten begrijpen dat ik geen gebruiksvoorwerp ben. Er zijn niet echt veel datingsites of dating apps voor polyamoristen, non-monogamisten en dergelijke. Degene die er zijn die zijn of niet up-to-date of ze werken niet goed, of ze zijn ook voor monogaam ingestelde mensen. Dus dan heb ik soms geen keus en moet ik wel op apps waarvan ik negen van de tien keer al weet dat het toch niet veel zal worden.
Ik schrijf altijd duidelijk op mijn profiel die ik op een datingsite of dating app plaats hoe de vork in de steel zit. Toch blijf ik vragen krijgen, begrijpen mensen het niet, of zijn ze te lui om te lezen. Vaak denken ze het te begrijpen, of doen ze alsof. Puntje bij paaltje blijken ze toch alleen maar op een ding uit te zijn. En als je dan ook nog eens je looks mee hebt, dan werkt het niet echt mee.
Het is voor mij soms echt frustrerend, maar het bevestigd mij ook keer op keer weer dat de maatschappelijke norm zeer diep geworteld is. Veel mannen denken altijd dat ze het begrijpen, maar beginnen altijd over seks. Als ik dan aan geef daar niet op uit te zijn lijken ze het te begrijpen, maar als het dus op meer serieuzere vragen uit komt vragen ze ineens of ik wel seks met ze wil. Zo frusterend en zo zielig ook eigenlijk. Misschien klink ik nu wat hard, toch is het zoals ik zie. Mensen lijken seks niet los te kunnen zien van een relatie, seks schijnt erbij te horen, en mensen lijken alleen maar bezig te zijn met lust.
Waar is de echte liefde gebleven zoals liefde hoort te zijn?
Liefde staat voor mij los van seks. Tuurlijk ik vind het fijn als ik met iemand een band heb en daar seksualiteit bij komt kijken, maar het is voor mij niet het uitgangspunt. Voor mij is het uitgangspunt liefde en ik zie wel hoe iets wordt gevormd. Het kan vriendschap zijn of een romantische relatie voor mij is alles liefde. Liefde lijkt niet meer los te kunnen van seks en anders dan lijk je geen band meer met iemand op te kunnen bouwen. Eigenlijk doet mij dit echt heel erg veel verdriet.
Waarom voel ik mij als een T.V. die je aan en uit kunt zetten?
Ik krijg zelfs een traantje in mijn hart nu ik dit artikel schrijf. Dat mensen de uiteindelijke essentie van liefde zoals het bedoeld is niet meer begrijpen doet mij groot verdriet. Liefde staat vanuit de oertijd los van seksualiteit. Toch lijken mensen het als eens te zien. Ik heb het vandaag weer meegemaakt. Ik was leuk aan het chatten met een man en hij was zeer geïnteresseerd. Hij vroeg van alles hoe ik dacht en hoe ik dingen zie. Ik vroeg toen eerlijk aan hem wat zijn insteek was, waarom hij contact met mij had gelegd, het stond per slotte van rekening in mijn profiel. Nou hij vond mijn verhaal interessant en het wel spannend. Hij wou wel een avontuurtje met mij aangaan en ja vond mij wel lekker. Hij zei ook eerlijk dat ik eigenlijk gewoon voor de seks zou zijn.
Iemand die mij dierbaar is die vertelde mij ook waarom die zich als een T.V. voelde. Diegene ging daten en had een hele leuke tijd, maar ja met een polyamorist kan je toch niets opbouwen dus verbrak die de connectie. Ik snapte meteen wat diegene bedoelde daar ik dit regelmatig mee maak. Ik heb een leuke date met iemand, ik bouw iets op met iemand, ook al zie ik wel hoe het vloeit ik wil wel dat er mens waardig met mij wordt omgegaan. Ik kreeg dan als mededeling dat het met mij toch nooit serieus kon worden. Uiteindelijk ging diegene dan toch voor monogamie en zette mij aan de kant.
Gelukkig is niet iedereen zo, ik heb lieve connecties in mijn omgeving die ik helaas niet zoveel zie, maar wel met liefde in mijn hart heb gesloten. Toch is mijn hart groot en ben ik nog steeds opzoek. Toch schijnt diegene er niet te zijn want tja de maatschappelijke moreel geld nog steeds: ” Je bent met een iemand en als iemand non-monogaam is dan is het leuk voor erbij.” Komop mensen wordt toch eens wakker en laat die maatschappelijke moreel los. Het is zo mooi om van meerdere te houden. Ik hoop dan ook dat ik ooit nog een mooie connectie tegenkom. Nu is het even welletjes met het daten op apps en geniet ik van wat ik al in mijn omgeving heb.
Kijk breder naar het leven! 